چرا کودکان یکدیگر را مسخره میکنند؟
مسخره کردن و مسخره شدن یکی از اتفاقات زندگی است که خواه یا ناخواه روی میدهد یا حداقل یکی از واقعیتهای زندگی قبل از بزرگسالی تا رسیدن به حدی از یک بلوغ ذهنی است. با این حال، خبر خوب این است که در دوران نوپایی، مسخره کردن تقریباً هرگز از روی بدخواهی و شرارت انجام نمیشود.
این کار در واقع نشانهٔ پیشرفت شناختی فوقالعادهای است که در اوایل سال دوم زندگی کودک رخ میدهد. بچهها شروع به آزمودن حد و مرزهای محیط اطراف خود میکنند تا ببینند که والدینشان با چه چیزهایی کنار میآیند. برای مثال آنها وقتی عمداً کاری را میکنند که میدانند نباید انجام دهند، مثلاً خوردن یک آبنبات اضافه یا شوت کردن توپ در داخل خانه، مستقیماً به چشمهای شما نگاه میکنند، یعنی در واقع آنها یاد میگیرند که چگونه با مسخره کردن شما را تحریک کنند.
با این حال، وقتی بچهها سه ساله میشوند، مسخره کردن ممکن است از مرز بازیگوشی بگذرد و وارد محدودهٔ آزاردهندگی شود. کودکان پیشدبستانی ممکن است یک کودک را برای داشتن ویژگیهای خاصی مانند عینک زدن یا چاق بودن مسخره کنند یا مسخره کردن را به منظور تعریف برخی گروههای اجتماعی استفاده کنند. مثلاً به یک کودک بگویند: «نه، تو نمیتونی با ما بازی کنی!» و همانطور که بیشتر کودکان نوپا متوجه میشوند، بودن در هر سوی طیف اذیت کردن یعنی مسخرهکننده یا مسخرهشونده به یک اندازه آزاردهنده و رنجآور است. اما راهکار چیست؟
وقتی کودکتان مسخره میشود چه باید بکنید؟
اگرچه شما نمیتوانید کاری زیادی برای جلوگیری از مسخره شدن فرزندتان توسط بچههای دیگر انجام دهید، میتوانید به او یاد بدهید که چگونه با حرفهای ناراحتکننده مقابله کند. بچهها طیف گستردهای از دستاویزها را برای اذیت و آزار یکدیگر پیدا میکنند، از مکیدن انگشت شست گرفته تا همراه داشتن یک عروسک محبوب. برای کمک به کودکتان اول از همه با او همدردی کنید که او مورد تمسخر دیگران قرار گرفته است، چون شاید شما به کودکتان بگویید که میتواند بچههای دیگری را برای بازی کردن پیدا کند.
شوخی با کودکان ممنوع